Ουκρανία: Η μεγαλύτερη πρόκληση για την… ανθεκτικότητα της EE
Η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε πολύ μεγάλες προκλήσεις σε οικονομικό, κοινωνικό και γεωπολιτικό επίπεδο
Η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε πολύ μεγάλες προκλήσεις σε οικονομικό, κοινωνικό και γεωπολιτικό
επίπεδο. Δοκιμάζεται συνέχεια και ποικιλοτρόπως η ανθεκτικότητά της, την ώρα που στο εσωτερικό της αναπτύσσονται πολιτικές δυναμικές που στο μέλλον μπορούν να καταστούν καταστροφικές για την ίδια την ύπαρξή της. Τα άκρα αυξάνουν τη διείσδυσή τους στις τοπικές κοινωνίες, ενισχύουν την εκλογική τους επιρροή και διεκδικούν ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό στις επόμενες ευρωεκλογές του Ιουνίου. Και όχι αποκλειστικά στις ευρωεκλογές. Οι μνήμες από την Ολλανδία είναι
ακόμη νωπές.
Το πιο ανησυχητικό σημείο είναι ότι οι ηγεσίες των συγκεκριμένων κομμάτων που ανήκουν στην ακροδεξιά διατηρούν στην πλειοψηφία τους ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με τη Μόσχα. Υπό το βάρος των εξελίξεων στο ανατολικό μέτωπο της Ουκρανίας η Ευρώπη καλείται πλέον να δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στο πεδίο αυτό, που αγγίζει όχι μόνο την εθνική κυριαρχία μιας ανεξάρτητης χώρας που βρίσκεται σε καθεστώς ένταξης στην ΕΕ αλλά ολόκληρη την υπόσταση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Αν δεν αναπτύξει μεγαλύτερες ταχύτητες στον τρόπο δράσης απέναντι στον ρωσικό αναθεωρητισμό, ίσως αύριο να είναι αργά. Τα πράγματα για τις γραμμές άμυνας του ουκρανικού στρατού έχουν δυσκολέψει αρκετά. Η έκβαση των μαχών δείχνουν πως οι γραμμές άμυνας πέφτουν. Η πρόσφατη κατάληψη της πόλης Αντβιίβκα στην ανατολική πλευρά της χώρας από τις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις έπειτα από μια διαρκή σύγκρουση αρκετών εβδομάδων αποτέλεσε όχι μόνο ένα στρατιωτικό πλήγμα αλλά επέδρασε αρνητικά στο ηθικό του ουκρανικού λαού που τους τελευταίους είκοσι τέσσερις μήνες δίνει τη μάχη της επιβίωσης Και αυτή είναι μια ακόμη σημαντική παράμετρος.
Η ρωσική πλευρά επιχειρεί στην παρούσα φάση με σχέδιο και μεθοδικότητα να θέσει σε πλήρη εξέλιξη το σχέδιό της με στόχο την ανακατάληψη εδαφών. Στην αντίπερα όχθη οι αποθήκες του ουκρανικού στρατού αδειάζουν από πυρομαχικά. Η ουκρανική ανώτατη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία βρίσκεται σε πραγματικά δύσκολη θέση. Το ζητούμενο πλέον είναι τι κάνει η Δύση. Στις Ηνωμένες Πολιτείες τηρούν στάση αναμονής ενόψει των προεδρικών εκλογών τον Νοέμβριο του 2024. Η περαιτέρω βοήθεια προς το Κίεβο καθυστερεί, ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι διατηρούν μια διαφορετική οπτική επί του θέματος.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού η ΕΕ ναι μεν έχει επιδείξει ένα διαρκές ενδιαφέρον για τον αγώνα της Ουκρανίας, αλλά επιβάλλεται να συστηματικοποιήσει ακόμη περισσότερο την προσπάθεια και να ενισχύσει την αυτονομία της σε επίπεδο άμυνας και αποτροπής. Και όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που οι Ουκρανοί δίνουν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες μια άνιση μάχη χωρίς την πολυτέλεια της άμεσης ανατροφοδότησης και απέναντι σε μια πολεμική μηχανή που έχει ανεξάντλητες δυνατότητες. Στην εξίσωση αυτή μπορεί να προσθέσει κανείς το γεγονός ότι οι ρωσικές δυνάμεις διαθέτουν το πλεονέκτημα, αφού η χώρα είναι σε θέση να παράγει νέα όπλα. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Και αν σε επίπεδο ευρωπαϊκών θεσμών δεν αντιμετωπίσουν τις εξελίξεις από μια άλλη οπτική γωνία, τότε ενδέχεται να βρεθούν μεσοπρόθεσμα μπροστά σε αρνητικά αποτελέσματα.
Ο αγώνας της Ουκρανίας δεν πρόκειται να δικαιωθεί με συνεχείς διακηρύξεις και φιλοσοφικές κουβέντες, αλλά πέρα από την οικονομική στήριξη, που είναι δεδομένη, επιβάλλεται ένα ενισχυμένο σχέδιο στήριξης και σε στρατιωτικό επίπεδο. Οι τελευταίες δυσμενείς εξελίξεις, η αρνητική κατάληξη της ουκρανικής αντεπίθεσης και τώρα η οπισθοχώρηση του στρατού από θέσεις-κλειδιά έρχονται να αλλάξουν τα δεδομένα προς χειρότερο, ενώ δικαιώνουν τις ανησυχίες του καγκελάριου της Γερμανίας Όλαφ Σολτς και άλλων Ευρωπαίων ηγετών σχετικά με την αναιμική στήριξη των αμυνομένων σε στρατιωτικό επίπεδο.
Οι επόμενες εβδομάδες και μήνες καθίστανται αδιαμφισβήτητα κρίσιμες για την Ευρώπη. Το παρακάτω ζήτημα μπαίνει ξεκάθαρα: η αυτονομία πρωτίστως στα θέματα άμυνας. Δεν μπορεί ένας τόσο μεγάλος πολιτικός σχηματισμός να στηρίξει την ανθεκτικότητά του και να αυξήσει την ισχύ του, αν δεν διαθέτει έναν μηχανισμό αποτροπής και άμυνας.
Οι τρέχουσες εξελίξεις αφορούν ολόκληρη την ΕΕ.
Αν δεν γίνουν γρήγορα οι απαραίτητες κινήσεις απέναντι στη ρωσική ηγεσία, τότε
οι επιπτώσεις στο άμεσο μέλλον θα είναι ακόμη μεγαλύτερες και φυσικά όχι μόνο για
τον ουκρανικό λαό.
