Όλο το παρασκήνιο για την ακύρωση του διαγωνισμού για την πώληση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης.
Ποικίλες αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να ακυρώσει τον διαγωνισμό για την πώληση του 67% του λιμένος Αλεξανδρούπολης, λίγες ημέρες πριν από το άνοιγμα των δεσμευτικών προσφορών.
Σήμερα είναι προγραμματισμένο διοικητικό συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο θα επικυρώσει τη ματαίωση του διαγωνισμού και παράλληλα, θα σηματοδοτήσει την “επόμενη ημέρα” του λιμανιού, μέσω της εκπόνησης ενός νέου master plan.
Γιατί όμως ακυρώθηκε ο διαγωνισμός, ο οποίος βρισκόταν στο “μικροσκόπιο”, τόσο της Ουάσιγκτον, όσο και του Κρεμλίνου εξαιτίας της γεωστρατηγικής θέσης της Αλεξανδρούπολης;
Τι έκανε την ελληνική πλευρά να αλλάξει στάση, λίγο πριν την ανακήρυξη του πλειοδότη;
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του Capital.gr, τρεις ήταν οι βασικές αιτίες:
Α. Το ελληνικό δημόσιο αποφάσισε να διατηρήσει υπό τον έλεγχό του το λιμάνι για γεωστρατηγικούς λόγους, καθώς ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος έχει επιφέρει νέους συσχετισμούς στη γεωπολιτική σκακιέρα.
Β. Στην τελική φάση διεκδίκησης του λιμένα βρίσκονταν 2 σχήματα. Η κοινοπραξία INTERNATIONAL PORT INVESTMENTS ALEXANDROUPOLIS, η οποία απαρτίζεται από τις εταιρείες BLACK SUMMIT FINANCIAL GROUP – EUROPORTS – EFA GROUP – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και η LIBERTY PORT HOLDINGS ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ Α.Ε. (θυγατρική της QUINTANA INFRASTRUCTURE & DEVELOPMENT).
Το ελληνικό δημόσιο, κατόπιν νεότερης εξέτασης, θεώρησε ότι κάποιο από τα σχήματα ή και κάποιος εταίρος σε ένα από αυτά δεν πληρούσε πλήρως τις απαιτήσεις για την ανάληψη ενός τόσου νευραλγικού λιμένα.
Στο σημείο αυτό, εικάζεται ότι διεξήχθησαν περαιτέρω έλεγχοι, από τους οποίους προέκυψαν ερωτήματα.
Γ. Στην ελληνική πλευρά δημιουργήθηκε κλίμα “ανασφάλειας”, κατόπιν σχετικών πληροφοριών, ότι οι νέοι “ιδιοκτήτες” του λιμένα δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο μεταπώλησης!
Σύμφωνα με εξακριβωμένες πληροφορίες, η ελληνική πλευρά είχε ενημερώσει την αμερικανική για τις ενέργειές της, με τους Αμερικανούς να εκφράζουν τη συμφωνία τους με την ελληνική απόφαση.
Πλέον, το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, υπό κρατικό έλεγχο και με την αρωγή του ΤΑΙΠΕΔ (το Ταμείο διαθέτει και αρμοδιότητες Αρχής Σχεδιασμού Λιμένων), θα εκπονήσει ένα νέο master plan, το οποίο – μεταξύ άλλων – θα προβλέπει την προμήθεια νέου εξοπλισμού και προσωπικού, προκειμένου ο λιμένας να ανταποκριθεί στις νέες, αυξημένες απαιτήσεις.
Τα μηνύματα, οι ανατροπές και οι (πιθανές) συνέπειες
Ο διαγωνισμός για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης είχε πολλές ανατροπές πριν από την… τελική ανατροπή.
Για παράδειγμα, ενώ μπορούσαν 4 σχήματα να καταθέσουν δεσμευτικές προσφορές, τελικά κατέθεσαν 2. Ποιοι δεν κατέθεσαν;
Ο ΟΛΘ του Ιβάν Σαββίδη και η κοινοπραξία CAMERON S.A. του Δ. Κοπελούζου – GOLDAIR CARGO – BOLLORE AFRICA LOGISTICS.
Και εάν κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι ο ΟΛΘ του Ιβάν Σαββίδη ήταν – εκ των πραγμάτων – “δύσκολο” να διεκδικήσει την Αλεξανδρούπολη, τι συνέβη με το σχήμα με επικεφαλής την CAMERON, το οποίο μάλιστα θεωρούταν από πολλούς ως το φαβορί του διαγωνισμού;
Επίσης, η ακύρωση του διαγωνισμού της Αλεξανδρούπολης ίσως επηρεάσει και το λιμάνι της Καβάλας (έχει ανακηρυχθεί ανάδοχος η κοινοπραξία International Port Investments, η οποία απαρτίζεται από τις BLACK SUMMIT – EFA GROUP – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, αλλά δεν έχει υπογραφεί η σύμβαση) και το λιμάνι του Βόλου (δεν έχει προκηρυχθεί ο διαγωνισμός).
Σύμφωνα με αναλυτές της αγοράς των συνδυασμένων μεταφορών, το “τόξο” Βόλος – Καβάλα – Αλεξανδρούπολη φαντάζει ελκυστικό για κάποιους επενδυτές.
Φαντάζει ελκυστικό και για έναν άλλο λόγο: Για τις οδικές, αλλά και για τις σιδηροδρομικές συνδέσεις, με την ΕΡΓΟΣΕ να έχει εξαγγείλει το “γιγαντιαίο” εγχείρημα της νέας χάραξης Θεσσαλονίκη – Τοξότες, σε συνδυασμό με την ανακατασκευή και αναβάθμιση της γραμμής Αλεξανδρούπολη – Ορμένιο.
Εάν πετύχει το εγχείρημα αυτό (και πρέπει να πετύχει για γεωστρατηγικούς και όχι μόνο λόγους), τα λιμάνια της Θεσσαλονίκης, της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης θα συνδεθούν με τα λιμάνια της Βουλγαρίας, προσφέροντας μια εναλλακτική οδό για τη μεταφορά εμπορευμάτων, παρακάμπτοντας τα στενά του Βοσπόρου.
Γιατί όποιος “ελέγχει” την εφοδιαστική αλυσίδα, “ελέγχει” και την οικονομία και αυτό φαίνεται περίτρανα και στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο.
